AEGAEON

I.

AEGAEON

saevus et immanis, Caeli et Terrae fil. qui unô ictu centum scopulos in Iovem contorquebat. Victus demum, alligatus est a Neptuno scopulo Aegaei maris. Stat. l. 1. Achilleid. v. 209.

Audierat duros laxantem Aegaeona vectes.

Hesych. Α᾿ιγαίων, ἐνάλιος θεὸς, ἢ Βριάρεως, καὶ ὁ Ποσειδὼν. Dictus est autem Aegaeon, ut quidam volunt, a γαίω. i. c. superbio: inde γαίων, et per appositionem ἀγαίων, et per pleonasmum, αἴγαίων. Hunc Homer. Il. α. v. 402. ab hominibus quidem Aegaeonem: a Diis vero, Briareum vocari tradit, in his:

Ω῏χ᾿ ἑκατόγχειρον καλέϚασ᾿ ἐς μακρὸν Ο῎λυμπον,

Ο῝ν Βριάρεων καλέουϚι θεοὶ, ἄνδρες δέ τε πάντες

Αἰγαίων᾿, ὁ γὰρ αὖτε βἰῃ οὗ πατρὸς ἀμείνων,

Ο῞ς ῥα παρὰ Κρονίωνι καθέζετο κύδεϊ γαίων,

Τὸν καὶ ὑπέδδειϚαν μάκαρες θεοὶ, οὐδ᾿ἔτ᾿ ἔδηϚαν.

Alii dicunt, Aegaeonem immanem piratam fuisse, et sic nominatum ab insula deserta in Aegaeo mari, quae Aege vocatur, in qua subsidebat more, piratarum. Centum geminus autem ideo dictus est, quod centum homines remigio deservientes haberet in manibus, de quo Ovid. l. 2. Met.

------ Balaenarumque prementem

Aegaeona suis immania terga lacertis.

Claudian. l. 1. De Raptu Proserp.

------ Rursusque cruentus

Aegaeon positis arcto de corpore nodis,

Obvia centenô vexâsset fulmina motu.

Virg. l. 10. Aen. v. 565.

Aegaeon qualis, centum cui brachia dicunt

Centenasque manus, quinquaginta oribus ignem,

Pectoribusque arsisse, Iovis cum fulmina contra,

Tot pariter streperet clypeis, tot stringeret enses.

Tot, i. e. centum Plato de Legg. l. 7. Γηρυόνου δὲ γένει τις φύσιν ἒχων, ??? καὶ την Βριαρέω φύοιτο, ταῖς ἑκατὸν κερσὶν ἑκατὸν δεῖ βέλη ???ίπτειν δυνατὸν εἶναι, Si quis Geryonae, aut Briarei naturam habeat, cum centimanus sit, centum oportet ab eo iacula mitti posse. Notandum est autem, hic Virgilium ab Homero dissentite, nam apud Homer. Aegaeon auxiliô est Iovi, eum autem contra Iovem armant versus Maronis. Praeterea in re fabulosa sibi consonat Poeta. Nam cum det centum brachia, totidemque manus, consequens est, ut quinquaginta tantum capita, et pectora. Graeci ab se ipsis dissident. Nam Aeschylus in Prometh. Typhonem, qui idem est cum Aegaeone, facit ἑκατοντακάρανον, et Pindar. Od. 4. Olymp. ἑκατονκεφάλαν. Cui enim sunt centum brachia, ut Homer. dixit, quomodo esse possunt centum capita, ut Aeschylus et Pindarus? Atque adeo prudentetr Plutarchus de multitud. amicorum, Βριάρεως ἑκατὸν χερσιν εἰς πεντήκοντα φορῶν γαςτέρας. Nonnus autem de Aegaeone, l. 31. indesinite πολύπηχυς, multiulnis, ac proinde etiam indefinite πολυςπερὲς ἔθνος ἀγοςτῶν, quibus multiplices quoque facit manus. Itaque etiamsi res fabulosa sit, esse debet consequens. Quin diligenter cavit Poeta, ut adderet το dicunt, solens hoc suô more, nam quae incerta sunt, et fabulosa, famae attribuit. Nic. Lloydius. Certe Aegeon, gigas, idem cum Briareo. Scholiastes Apollonii, Κόνων δὲ εν τῃ Η῾ρακλεία φησὶν, ὅτι Αἰγαίων καταγωνιςθεὶς ὑπὸ Ποσειδῶνος, κατεποντίςθη εἰς τὸ νυνὶ λεγόμενον ὑπὸ τȏυ Α᾿πολλωνίου ῥίον Αἰγαίωνος, τὸν αὐτὸν καὶ βριάρεων καλῶν. Idem paulo post, Βριάρεως δὲ καὶ Αἰγαίων καὶ Γύγης ὁ αὐτὸς λέγεται, Briareus autem et Aegaeon et Gyges idem appellatur. Hunc ex Euboea profugum, in Phrygiam se recepisse, ibique obiisse tradit Tarraeus ad Eund. Post fata, divinis honoribus cultus est, a Carystiis et Chalcidensibus; deditque Carysto nomen Aegaeae, unde mari vicino Aegaei quoque appellatio data. Vide Salmas. ad Solin. p. 178, et in voce Aegeon.

II.

AEGAEON

unus ex 50. Lycaonis filiis. Apollod. l. 3. Biblioth.